Vintage Oesterborden, wit, Cerabel Porcelaine de Baudour, made in Belgium, jaren 70

Beschrijving

Vintage Tableware

Vintage Oesterborden La Porcelaine de Baudour 50000.
Vintage jaren 70.
Mooie conditie: geen barsten, geen chipjes af.

Ieder bord heeft 6 compartimenten en een middendeel (voor een stukje citroen).
Mooi design. Made in Belgium!
12 borden beschikbaar.
De aangeduide prijs is per stuk.

We zorgen voor zorgvuldige verpakking bij verzending.
We verzenden steeds met verzekering en traceercode.
Verzending buiten Europa op aanvraag.

Ter info:
De geschiedenis van ‘De Fuisseaux Baudour’ begint in het plaatsje Baudour, gelegen in de provincie Henegouwen, België, toen in 1834 notaris Caremelle een fabriek oprichtte om vuurvaste produkten te gaan maken.
Drie jaar later kwam daar nog een fabriek bij, waar tegels, aardewerk en verpakkingsmateriaal voor o.a. suiker en aardewerk geproduceerd ging worden. In 1842 splitste hij deze bedrijven vanwege het gebruik van twee verschillende ovens — één voor aardewerk en één voor porselein — en verkocht ze.
De porseleinfabriek werd verkocht aan François Declercq, die direct aan de slag ging en vele eet- en koffie/thee serviezen, vazen, kaarsendovers, enz. ontwierp met de kenmerkende gekartelde randen in zijn vormgeving.
In 1845 gaat hij een samenwerking aan met de advocaat Nicolas De Fuisseaux. Met het kapitaal dat deze inbracht, kochten ze de gronden op bij de fabriek, waarin zich bruikbare grondstoffen bevonden.
Nicolas De Fuisseaux
In 1847 stopte François de samenwerking en werd Nicolas de volledige eigenaar van de fabriek, inmiddels genaamd ‘Manufacture de Porcelaine de Baudour’. Er zou veel gaan veranderen: patenten werden verworven om de ovens op kolen te laten werken en om goud op porselein toe te passen, en hij kocht het andere deel van de oorspronkelijke fabriek waar hij vuurvaste produkten ging produceren.
Deze periode was zeer succesvol: zij ontvingen vele prijzen en de klantenkring breidde zich uit van de omringende landen naar Scandinavië, Rusland, Batavia en Amerika!
Na het overlijden van Nicolas, nam zijn vrouw Eleonore het bedrijf over. Zij verworf patenten voor het maken van een betere samenstelling van het ‘deeg’ voor de vuurvaste produkten en voor het maken van isolatoren.
Daarnaast haalde ze zeer bekwame kunstenaars en technici naar de fabriek, wat leidde tot een prijs op de tentoonstelling in Parijs in 1867.
De volgende generaties
Eleonore overleed in 1881. Samen met Nicolas had zij drie zoons die inmiddels allen advocaat waren. De oudste zoon Alfred moest na het overlijden van hun moeder naar Frankrijk vluchten omdat hij zich teveel aantrok van de ellende en uitbuiting van de arbeiders. Behalve het voor hen opkomen was hij ook zeer actief in het realiseren van algemeen stemrecht. Voor zijn vlucht verkocht Alfred zijn deel aan zijn beide broers Leon en Fernand.
Na een korte samenwerking van een paar jaar verkocht ook Leon zijn deel en werd Fernand volledig eigenaar.
Fernand bracht de fabriek enorm tot bloei en ontving talrijke onderscheidingen. De productie werd uitgebreid met poppenhoofdjes.
In 1911, een jaar voor zijn overlijden, verliet Fernand de fabriek om gezondheidsredenen, waarna zijn zoon Charles Creyson de fabriek overnam.
In 1927 fuseerde De Fuisseaux met de Société Anonyme des Pavillons. Serviezen werden soberder van vorm en decoratie, maar vergulding werd nog steeds toegepast. Ook de bestellingen van hotels en restaurants voor het maken van serviesgoed met monogrammen en emblemen werden nog steeds aangenomen. In 1934 nam De Société Céramique Belge, ‘Cerabel’, de fabriek over.
Hoogtechnologie
Vanaf de eerste wereldoorlog waren er meer dan 500 arbeiders werkzaam, voornamelijk vrouwen. Het assortiment werd verder uitgebreid met huishoudartikelen, kunstvoorwerpen, decoratie- en reclameartikelen, rouwbloemen en grafversieringen, laboratoriumartikelen en industrieel- en elektrotechnisch porselein (hoogspanningsisolatoren).
Cerabel deed een beroep op kunstenaars zoals Mary Dambiermont (1932-19830, een Belgische kunstenares, bekend om haar wandtapijten en mozaïeken in glas en de Belgische beeldhouwer Strebelle Olivier, geboren in 1927.

In 1977 bracht concurrentie uit de buurlanden Cerabel bijna tot een faillissement waarna zij werden overgenomen door de Société NGK, die zich uitsluitend richtte op de productie van hoogspanningsisolatoren, na enkele jaren gevolgd door hoogtechnologische producten zoals katalysatoren en andere geavanceerde toepassingen. Het bedrijf werkt nu onder de naam NGK Ceramics Europe NV., onderdeel van NGK Insulators, LTD.
Copyright (c) 2014 – Bonum Vitae